W trwającym ponad dwie godziny filmie pałac przy Wodnym Rynku pojawia się dwukrotnie i zaledwie na kilka chwil.
W jednej z początkowych scen główny bohater – Ludwik Waryński (Tomasz Grochoczyński) przybywa do Warszawy na zaproszenie przyjaciela, Edwarda Geislera (Wojciech Stockinger). Drzwi wejściowe do domu Geislerów, które otwiera Waryńskiemu lokaj, w rzeczywistości prowadzą z westybulu na klatkę schodową. Tam właśnie wita przyjaciela Edward Geisler, po czym obaj przechodzą do jadalni, dołączając do domowników i gości siedzących przy stole. W skąpo oświetlonym pomieszczeniu, gdzie przez kilka minut przysłuchujemy się rozmowie biesiadników filmowanych nieruchomą kamerą, z trudem udaje się rozpoznać salę jadalną.
Zebranie młodych socjalistów, podczas którego Waryński poznaje poglądy swych późniejszych towarzyszy i spotyka Aleksandrę Jantę (Aldona Grochal) – swą wielką miłość – odbywa się w sali balowej. W pewnym momencie pani domu (Irena Laskowska) zaprasza gości na podwieczorek. Drzwi,
w których się pojawia, prowadzą z sali balowej do sali mauretańskiej, w tle widoczna jest przez chwilę sala jadalna i pokój kredensowy.
Trudno oprzeć się wrażeniu, że o wyborze rezydencji Scheiblerów na miejsce akcji zadecydował raczej przepych pałacowych wnętrz niż ich unikatowy charakter i specyficzna atmosfera.
Reżyseria i scenariusz: Wanda Jakubowska
Zdjęcia: Stefan Matyjaszkiewicz
Scenografia: Bolesław Kamykowski
Dekoracja wnętrz: Renata Czyżnikowska, Ludwika Niśkiewicz
Produkcja: Zespół Filmowy Kadr, Polska, 1978
barwny, 153’
Pałacowe wnętrza:
klatka schodowa
sala jadalna
sala balowa
sala mauretańska
kredens
