Vita Drygas.
Autorka zdjęć filmowych, reżyserka, scenarzystka.
W 2015 roku filmem Piano zdobyła Grand Prix Festiwalu Człowiek w Zagrożeniu. To historia ukraińskiej rewolucji opowiedziana poprzez losy czworga bohaterów – studentki kijowskiego Konserwatorium Muzycznego, kompozytorki, żołnierza i zamaskowanego mężczyzny oraz tytułowego instrumentu.
Monika Pawluczuk.
Twórczyni wielokrotnie nagradzanych na świecie filmów Koniec świata i Kiedy będę ptakiem. Współautorka (z Katarzyną Miller) przetłumaczonej na kilka języków opowieści paradokumentalnej
„Być kobietą i nie zwariować”. Autorka wielu cykli radiowych i telewizyjnych (1993-2007), absolwentka kulturoznawstwa, dziennikarstwa i kursu dokumentalnego DOC PRO w Szkole Andrzeja Wajdy.
Andrzej Sapija.
Autor kilkudziesięciu filmów dokumentalnych oraz spektakli teatralnych.
Zadebiutował w 1984 roku reportażem Wielopole – Wielopole. Za najważniejsze w jego twórczości uznawane są filmy biograficzne, m.in. o Tadeuszu Kantorze (Kantor, Powrót Odysa. Tadeusza Kantora
notatki z prób), o Tadeuszu Różewiczu (Tadeusz Różewicz, Poeta emeritus), czy o Romanie Opałce (Opałka. Jedno życie, jedno dzieło).
W swoich dokumentach zajmuje się głównie sztuką i literaturą współczesną, porusza także ważne problemy z historii najnowszej, a wszystkie filmy kręci na kanwie własnych scenariuszy, nierzadko zajmując się również zdjęciami, scenografią oraz produkcją. Jest wykładowcą na PWSFTViT w Łodzi i w Laboratorium Reportażu Instytutu Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Na Festiwalu pokażemy najnowszy film reżysera Intensywność patrzenia noszący podtytuł: Dokumentalny portret pojedynczego bohatera według Kazimierza Karabasza.
Tadeusz Szczepański.
Historyk filmu, krytyk, tłumacz, kulturoznawca, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Uniwersytetu Wrocławskiego, wykładowca Szkoły Filmowej w Łodzi. Był także m.in. redaktorem naczelnym Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi oraz redaktorem naczelnym dwumiesięcznika
„Film na świecie”.
Wybitny znawca kina skandynawskiego. Za „Zwierciadło Bergmana” dostał Nagrodę im. Bolesława Michałka dla najlepszej książki filmowej 1999 roku, która jest uznawana za wyjątkową polską pracę poświęconą twórczości szwedzkiego mistrza.
Zainteresowania badawcze prof. Szczepańskiego są związane również z historią filmowej awangardy, twórczością Siergieja Eisensteina, związkami teatru i filmu, filmem europejskim, kinematografią rosyjską oraz kinem autorskim. W 2016 roku ukazał się „Sejsmograf duszy. Kino według Marii Kornatowskiej” pod redakcją Tadeusza Szczepańskiego.
